Υπάρχουμε για να γίνουμε άγιοι

Υπάρχουμε για να γίνουμε άγιοι...»
Μοναχός Μωυσής αγιορείτης



...ποιός σκέφτεται σήμερα πως ο κύριος σκοπός της ζωής του ανθρώπου στη ζωή του και στη Γη αυτή είναι η κατάκτηση της αγιότητος; Υπάρχουμε για να γίνουμε άγιοι.

Η αποτυχία αυτής της επιτεύξεως αποτελεί τη μεγαλύτερη τραγωδία της ανθρώπινης ύπαρξης. Όμως πώς θεωρείται σήμερα η αγιότητα; Πώς στεκόμαστε απέναντί της, πώς την αντικρίζουμε και πώς τη ζούμε; Πώς μπορούμε να τη βρούμε και να τη χάσουμε, να τη χρησιμοποιήσουμε και να την εκμεταλλευθούμε ακόμη;

Η αγιότητα δεν εξαφανίζει την ανθρώπινη προσωπικότητα. Δεν καταστρατηγεί την ανθρώπινη ελευθερία και βούληση, τη μοναδικότητα και ιερότητα του ανθρώπινου προσώπου. Η αγιότητα δεν είναι τηλεκατευθυνόμενη και κατασκευή πανομοιότυπων αγαλμάτων. Υπάρχει μια λαθεμένη αντίληψη πολλών περί της αγιότητος. Ο μυροβόλος συναξαριστής έχει πάμπολλα ξεχωριστά, ωραία παραδείγματα, από τη Δύση την Ανατολή, ανδρών και γυναικών, νέων και γέρων, μορφωμένων και αγραμμάτων, εγγάμων και αγάμων, κληρικών και λαϊκών, κλειστών και ανοιχτών τύπων και χαρακτήρων.

Η αγιότητα ως κάτι το θείο και ιερό προκαλεί γενικά ένα δέος και σεβασμό, θαυμασμό και γοητεία, αλλά πρέπει να πούμε πως μερικές φορές είναι συνυφασμένη με μύθο, υπερβολή κι εξωπραγματικότητα. Ο άγιος θεωρείται εντελώς ξεκομμένος από κάθε τι το κοσμικό. Η πηγή της αγιότητος, η αυτοαγιότητα και αυτοαγαθότητα είναι ο Θεός. Η μετοχή σε Αυτόν την προσφέρει. Οι πρώτοι χριστιανοί ονομάζονταν άγιοι, για να υπενθυμίζεται ο σκοπός της ζωής τους. Η αγιότητα σήμερα θεωρείται απόμακρη, απόκοσμη, ακατόρθωτη. Δωρεά για την επίλεκτη αριστοκρατία του πνεύματος. Στην αγιότητα δόθηκε μία καθαρά ηθικιστική διάσταση που δεν την χαρακτήριζε την ιδιότητα της ουσίας του χριστιανού.

Η αγιότητα δεν είναι πρωτάθλημα, πρωταγωνιτισμός, υπερφυσικό κατόρθωμα, ανδραγάθημα φοβερό και κατάκτηση ρεκόρ. Η αγιότητα δεν έχει φωτεινή επιγραφή, αστραποβόλο φωτοστέφανο, φαντασμαγορική επίδειξη σημείων και ανάγκη διαφήμισης, διάχυσης και χειροκροτήματος. Αγαπά να ζει στην αφάνεια, την αδοξία, την ασημότητα, τη σιωπή, τη μετάνοια και την ταπείνωση. Η αγιότητα είναι κοινωνία με τον Πανάγιο Θεό, δεν είναι ανθρώπινο επίτευγμα. Η αγιότητα είναι η αληθινή ισορροπία, η πραγματική υγεία, η ουσιαστική σχέση με τον Θεό. Η υπακοή στην εντολή του να γίνουμε άγιοι όπως είναι Αυτός. Το θέλημα του Θεού είναι ο αγιασμός μας.

Αγιότητα σημαίνει ν’ ακολουθείς τον Χριστό και στη Γεσθημανή και στον Γολγοθά. Η αγιότητα δεν μεταδίδεται, δεν κερδίζεται με μόνο αναγνώσεις βιβλίων και μακρών συζητήσεων στα σαλόνια. Καλείται κανείς να δώσει αίμα, για να λάβει πνεύμα. Να παλέψει επίμονα και υπομονετικά για να νικήσει το άγριο θηρίο της πολυκέφαλης υπερηφάνειας. Ο άγιος νικά τη φιλαυτία, τη φιλοσαρκία, τη φιλοδοξία και τη φιλοχρηματία με τη φιλοθεΐα, τη φιλανθρωπία, τη φιλαδελφία, τη φιλοτεκνία και τη φιλάρετη ζωή.

Οι άγιοι, κατά τον μακαριστό Γέροντα Ιουστίνο Πόποβιτς, είναι το πραγματούμενο ανά τους αιώνες ευαγγέλιο, ο επεκτεινόμενος Χριστός. Μας απέδειξαν έμπρακτα πως οι ευαγγελικές αρετές είναι πραγματοποιήσιμες. Πολλοί προσκυνητές σήμερα του Αγίου Όρους ζητούν μεγάλους αγίους, για να λύσουν τα προβλήματά τους. Τους αγίους δηλαδή και τον Χριστό και την εκκλησία τους έχουμε και τους θέλουμε από καθαρό συμφέρον, για να περνάμε ανενόχλητα, καλά. Υπάρχει μία μαγική αντίληψη για την αγιότητα, τα ιερά μυστήρια και την Εκκλησία. Αυτό αποτελεί τη θρησκειοποίηση της Ορθοδοξίας. Οι άγιοι, μας έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος, θ’ αγαπούν τον Χριστό ακόμη και αν δεν υπήρχε ο παράδεισος!…

Η αληθινή αγιότητα, γιατί δυστυχώς υπάρχει και η ψευδοαγιότητα, δεν είναι με τους δυνατούς προβολείς, τα μεγάφωνα, τα φώτα, τον κρότο, τους κράχτες και την προβολή. Υπάρχει κρυμμένη και στον Άθωνα και στην πόλη και στο χωριό. Θάλλει στη μυστικότητα, την ταπεινότητα και την αγαθότητα του τίμιου, του ειλικρινούς, που υπομένει ασθένεια, απόρριψη, αποτυχία, πένθος, κατηγορία, ειρωνεία και λοιπά. Η αγιότητα μπορεί ν’ αποτελεί μειοψηφία κι εξαίρεση, όμως υπάρχει. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και αποτελεί μεγάλη ελπίδα.

Υποδοχή αντιγράφου της Θαυματουργού εικόνας Παναγίας Γοργοϋπηκόου

Από τον Ιερό προσκυνηματικό Ναό των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης παρά την έξοδο της κοινότητας Αγίου Τύχωνος, την Παρασκευή 6 Μαρτίου και ώρα 9 μμ θα γίνει υποδοχή αντιγράφου της θαυματουργού εικόνας της παναγίας Γοργοϋπηκόου που βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου ¨ορους. Η υποδοχή θα γίνει από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο. Στη συνέχεια θα τελεσθεί η ακολουθία και η ανάγνωση της Α΄ Στάσης των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο και θα ακολουθήσει αγρυπνία προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου.

Βιβλιοπωλείο

Βιβλιοπωλειο

Tο βιβλιοπωλείο μας βρίσκεται στον υπόγειο χώρο κάτω από τον κυρίως ναό

ΒΙΒΛΙΑ:
Πατερικά - Αντιαιρετικά – Αγιολογικά
Παιδικά - Νεανικά
Ιστορικά - Συναξαριστές -Απολογητικά Λειτουργικά
Προσευχητάρια - Συνέκδημος - Σύνοψη

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΔΗ:

Βυζαντικές Εικόνες – Μοσχοθυμίαμα –
Νάμα - Κομποσχοίνια – Σταυροί – Καντήλια Καπνιστήρια - Κλειδοθήκες
Βιολογικά Βότανα για τσάι – Κασέττες & Ψηφιακοί Δίσκοι Βυζαντινής Μουσικής,
Ομιλίες – Σφραγίδες για πρόσφορα


Προs γονειs:
Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι στο αρχονταρίκι του ναού μας (βρίσκεται κάτω από τον κυρίως ναό) έχει διαμορφωθεί ιδιαίτερος χώρος όπου τα μικρά παιδιά μπορούν να απασχολούνται κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Ο χώρος κλιματίζεται όπως επίσης και ο ήχος της Θείας Λειτουργίας μεταδίδεται από μεγάφωνα που είναι εγκατεστημένα περιμετρικά.

Λίγα λόγια για το Τριώδιο

Τριώδιο ονομάζεται, γιατί πολλοί από τους ύμνους που περιλαμβάνει, τους λεγόμενους κανόνες δεν περιέχουν 9 ή 8 ωδές αλλά τρεις ωδές (=Τρι-ώδιον). Η περίοδος του Τριωδίου έχει σκοπό να μας προετοιμάσει με νηστεία, προσευχή και μετάνοια, για να υποδεχθούμε τα Άγια Πάθη του Κυρίου μας και την ένδοξη Ανάσταση Του.

Τριώδιο ονομάζεται η χρονική περίοδος που αρχίζει από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ. Οι εκκλησιαστικές ακολουθίες της περιόδου αυτής περιέχονται στο βιβλίο που λέγεται Τριώδιο.

Σκοπός του Τριωδίου είναι να μας προετοιμάσει με τη Μετάνοια, τη Νηστεία και την Προσευχή για το Πάσχα.

Πάσχα είναι εβραϊκή λέξη και σημαίνει πέρασμα, διάβαση. Οι Εβραίοι γιόρταζαν την διάβαση τους από τη σκλαβιά στην ελευθερία μέσω της Ερυθράς θάλασσας. Οι Χριστιανοί γιορτάζουμε το πέρασμα μας από τον θάνατο στην ζωή, που πραγματοποιήθηκε με τον θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού.

Ο θάνατος είναι δύο ειδών:

• ο σωματικός, βιολογικός θάνατος και

• ο πνευματικός

Στον πρώτο χωρίζεται η ψυχή από το σώμα, στο δεύτερο ο άνθρωπος από τον Θεό, που είναι η πραγματική ζωή.

Η αμαρτία έφερε στο ανθρώπινο γένος τον χωρισμό από τον Θεό, με αποτέλεσμα να επέλθει και ο χωρισμός της ιδίας μας της υπάρξεως, δηλαδή του σώματος και της ψυχής μας ο σωματικός θάνατος.

Ο Χριστός νίκησε κάθε μορφή θανάτου και χάρισε σε όλους τους Χριστιανούς την

δυνατότητα να νικήσουν και αυτοί τον θάνατο.

Η τελική κατάργηση του βιολογικού θανάτου θα γίνει με την ανάσταση των νεκρών στην Δεύτερα Παρουσία. Προάγγελος αυτής της νίκης είναι τα λείψανα των αγίων, που θαυματουργούν και ευωδιάζουν.

Ο πνευματικός θάνατος νικάται με την νίκη κατά της αμαρτίας. Έτσι ο άνθρωπος μεταβαίνει από τον θάνατο(χωρισμό από τον Θεό) στην ζωή (ένωση με τον Θεό). Αυτό πραγματοποιείται με την Μετάνοια, που σημαίνει αλλαγή νου, αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή τρόπου ζωής. Με την Μετάνοια μεταβαίνουμε από τον θάνατο στην ζωή και κάνουμε πραγματικό Πάσχα – πέρασμα, όπως ο Χριστός έκαμε Πάσχα – πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή.

Γι’ αυτό, θέλοντας η εκκλησία να μας βοηθήσει να γιορτάσουμε αληθινό Πάσχα, θέσπισε την περίοδο του Τριωδίου. Βασικό στοιχείο της περιόδου αυτής είναι η Μετάνοια.

Η περίοδος του Τριωδίου διαιρείται σε τρία μέρη, με της εξής Κυριακές:

Α. ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου
Κυριακή του Ασώτου
Κυριακή της Απόκρεω (λέγεται έτσι, γιατί μετά την Κυριακή αυτή απέχουμε από το κρέας μέχρι το Πάσχα)
Κυριακή της Τυρινής (λέγεται έτσι, γιατί όλη την εβδομάδα, που προηγείται, μπορούμε να καταλύσουμε απ’ όλα, και οπωσδήποτε γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως τυρί, εκτός από κρέας)


Β. ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Α’ Κυριακή Νηστειών της Ορθοδοξίας

Β’ Κυριακή Νηστειών του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Γ’ Κυριακή Νηστειών της Σταυροπροσκυνήσεως

Δ’ Κυριακή Νηστειών του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος

Ε’ Κυριακή Νηστειών της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

ΣΤ’ Κυριακή Νηστειών των Βαΐων


Γ. ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Μεγάλη Δευτέρα Ιωσήφ του Παγκάλου

Μεγάλη Τρίτη των Δέκα Παρθένων

Μεγάλη Τετάρτη της πόρνης γυναίκας που άλειψε τον Κύριο με μύρο

Μεγάλη Πέμπτη 1. Νίψη των ποδών των Αποστόλων από τον Κύριο

2. Ο Μυστικός Δείπνος

3. Η Αρχιερατική Προσευχή του Ιησού

4. Η προδοσία του Ιούδα

Μεγάλη Παρασκευή Τα Άγια Πάθη του Κυρίου

Μέγα Σάββατο Η Κάθοδος του Κυρίου στον Άδη


Τη Μεγάλη Εβδομάδα οι ακολουθίες γίνονται ως εξής: Ο εσπερινός που κανονικά τελείται το απόγευμα, γίνεται από το πρωί, και ο Όρθρος, που κανονικά τελείται το πρωί, γίνεται το απόγευμα. ¨Έτσι η ακολουθία του Όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας θα γίνει από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ και ο Εσπερινός της Μεγάλης Τρίτης θα γίνει Μεγάλη Δευτέρα το πρωί κ.ο.κ.

Από το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου δηλαδή στον «Καλό Λόγο» το Πάσχα αρχίζει μια άλλη περίοδος, που ονομάζεται Πεντηκοστάριο και που διαρκεί μέχρι την Κυριακή των Αγίων Πάντων.